تایپ شعر در word

یک جستجوی ساده اگر تو اینترنت بزنید می بینید که خیلی از دوستان قبل از من این کار رو کردند و پاسخ این سوال رو نوشتند و شاید دیگه یک سوال قدیمی باشه خوب حرفی نیست ولی منم می نویسم و گوشه ای از تجربیات خودم رو در کار تایپ با بقیه سهیم می شم

خوب سعی میکنم ساده ترین روشها رو اینجا بیارم و روش دیگه ای هم اگر هست رو بیان کنم و مزایا و معایب کار رو بررسی کنم

شعر فارسی در ورد

برای ساده تر شدن کار چند تا نکته رو بیان می کنم و فرض رو بر این میگذارم که شمای خواننده کاربر مبتدی نیستی

۱-  کشیدگی justify (کلید میانبر ctrl+j) با کشیدگی نرم (کم) justify low  (فاقد کلید میانبر) متفاوته برای تایپ متن‌ کتاب‌ها و تایپ شعرها توصیه می‌کنم از کشیدگی نرم استفاده کنید (البته به جز قلمهای خاص نستعلیق و …)

۲- شکستن خط (break line) (کلید میانبر shift+Enter) باعث شکسته شدن خط از محل قرار گرفتن نشانگر می شود تفاوت آشکار کشیدگی و کشیدگی نرم در این حالت برای ۴-۵ کلمه در یک خط کاملا مشهود است

۳- برای تایپ شعر بهتر است تنظیمات پاراگراف را روی single و بدون فاصله بالایی و پایینی در نظر بگیرید

* نکته: شکستن خط باعث ایجاد پاراگراف نمی شود.

به سادگی قابل مشاهده است که ترکیب بندی شعر شبیه یک متن دو ستونه است خوب برای ایجاد یک متن دو ستونه دو راهکار وجود داره

الف- با قابلیت ستون بندی ورد  (columns) یا

ب- ایجاد جدولی که دارای دو ستون تایپ شعر – یک ستون میانی خالی (و در صورت وجود فاصله از ابتدای پاراگراف دو ستون کناری کوچک خالی) باشد

این حالت دو ستونه رو ایجاد می کنیم

*- چون تقریبا در هر دو راهکار فوق نکات یکی هستن من روش جدول رو که اغلب با اون کار می کنم و مزایای بیشتری نسبت به روش دو ستونه کردن داره رو توضیح می دم

بعد از ایجاد جدول و با توجه به نکات گفته شده در بالا دیگه کار چندانی باقی نمی مونه به جز این که شما مصراع‌های اول رو در ستون سمت راست و مصراع‌های دوم هر بیت رو در ستون سمت چپ تایپ کنید و به جای زدن Enter در انتهای هر مصرع با زدن shift+Enter کشیدگی مورد نظر رو در مصرع ایجاد کنید

*. همونطور که در بالا اشاره کردم (به جز در فونت نستعلیق و شکسته)  کشیدگی نرم (justify low) رو اعمال کنید.

*. اگر تعداد کلمات مصرع از یک خط بیشتر شد و به خط بعد منتقل شد با کوچک کردن فونت یا اعمال فشردگی یا تعویض فونت در تمام شعر هر مصرع رو در یک خط جا بدید

*. در پایان کار به علت زدن shift+Enter در مصرع‌های پایانی شما یک خط خالی خواهید داشت که با کوچک کردن فونت می تونید فاصله با خطوط بعدی رو تنظیم کنید دقت کنید که کوچک کردن فونت باید در هر دو ستون جدول اعمال بشه.

در نهایت باید خطوط دور جدول رو به حالت نامرئی در بیارید تا در پرینت یا نمایش پرینت قابل مشاهده نباشند.

معایب روش دو ستونه:

– با اعمال دو ستونه شدن در یک قسمت سند (فایل) در واقع یک section ناخواسته ایجاد می شه که می تونه در زدن شماره صفحه و ایجاد سرصفحه و پاصفحه (header & footer) دردسر آفرین باشه این مورد مخصوصا در صفحه آرائی کتاب که حجم بالاست و سکشن‌ها هر چه کمتر باشه بهتره خیلی دردسرآفرینه.

– تایپ مصرع‌ها در حالت دو ستونه برای کاربر کمی گیج کننده است (چون دو یا چند ستونه شدن با اتمام ستون اول ستون دوم رو شروع می‌کنه و در بعضی مواقع باعث سردرگمی و اتلاف وقت می‌شه)

– وقتی در چندین جای متن شعر داشته باشید کپی کردن حالت دو ستونه و جاگذاری (paste) اون هیچ کمکی به شما نمی کنه چون فرمت پاراگرف‌هاش به هم می‌ریزه و تعداد سطرها هم متفاوته ولی شما به راحتی می‌توانید یک جدول شعر رو از هر کجای متن یا هر فایل دیگری کپی و جاگذاری کنید و به راحتی بدون نیاز مجدد به جدول‌بندی , تنظیم کوچک کردن فونت انتهایی مصرع‌های خالی باقی مانده از فرمت اعمال شده قبلی استفاده کنید.

در انتها سعی کردم تمام مراحل رو در یک تصویر به نمایش در بیارم گرچه این کار تقریبا عملی نیست و نیاز به ساخت یک اسلاید نمایشی داره اما امیدوارم تا حد زیادی به شما در تفهیم مطلب کمک کنه

به امید موفقیت در تمام زمینه‌های علمی